1.6 Ogólne zagadnienia dotyczące zarządzania danymi

 

WaŜne jest udokumentowanie decyzji końcowych i wyboru danych w kaŜdym przypadku (dodawanie schematu do raportu z inwentaryzacji). Utworzenie wykazu wyłącznie na podstawie danych, do których moŜna łatwo uzyskać dostęp ze źródeł własnych moŜe być niemoŜliwy do zaakceptowania w przyszłości. Kiedy inna osoba ponownie wykona inwentaryzację w celu sprawdzenia postępu, jest prawdopodobne, Ŝe kierować się będzie innymi (a nawet bardziej pilnymi) przesłankami, a zapisane zebrane dane i wyjściowe decyzje dotyczące redukcji emisji mogą wymagać weryfikacji.

 

1.6.1 Postępowanie w razie braku danych

 

W procesie zbierania danych ujawniają się często luki w danych zbieranych przez samorząd lokalny. Mogą się takŜe uwidocznić niedobory stosowanych systemów zbierania danych. NaleŜy prowadzić szczegółowy rejestr tych problemów w miarę ich pojawiania się, aby moŜliwe było włączenie działań w celu ich rozwiązania do lokalnego planu działań (np. klimat lub plan działań w sektorze, np. energia, transport, woda). Rozwiązanie tych zagadnień systemowych pozwoli uzyskać większą skuteczność zbierania danych w przyszłości.

 

Jeśli brakuje określonych danych dotyczących budynku lub placówki (np. brakujące faktury z trzech miesięcy), konieczne moŜe być odtworzenie (oszacowanie) tych danych w celu wypełnienia zapisów dla danego roku. JednakŜe jest bardzo waŜne, aby w notatkach opisać jak tego dokonano. Zaleca się, aby jako część planu działań zawrzeć działania w przypadku braku określonych danych w przyszłości.

 

Przyczyny braków danych podczas ponownej inwentaryzacji (tj. po roku bazowym) mogą obejmować:

• Zamknięcie zakładu lub miejsca albo zdjęcie odpowiedzialności z samorządu lokalnego od roku bazowego (jeśli tak, naleŜy wyjaśnić kiedy – data oraz wpisać komentarz – dlaczego).

• Brak dostępnych danych (naleŜy wyjaśnić dlaczego i jakie działania podjęto, aby to zrekompensować?)

 

1.6.2 Granice danych

 

Wybór granic danych dla inwentaryzacji emisji jest czasem złoŜonym problemem. Dane dotyczące budynków i placówek, które są własnością samorządu lokalnego i są przez niego obsługiwane, muszą zostać włączone do wykazu działań samorządowych. JednakŜe podjęcie decyzji dotyczących innych placówek, związanych w jakiś sposób z radą, ale nie kontrolowanych bezpośrednio przez samorząd lokalny, moŜe być trudniejsze (i trudniejsze moŜe być uzyskanie danych). Patrz Protokół międzynarodowy i odpowiedni Dodatek krajowy. PoniŜej znajduje się skrócony wyciąg z Protokołu dotyczący informacji granicznych związanych z róŜnymi mechanizmami kontroli, jaką samorząd lokalny sprawuje nad odrębnymi jednostkami (np. firmami operacyjnymi).

 

Protokół międzynarodowy opisuje zalecenia dotyczące włączania danych dla jednostek (organizacji) związanych z samorządem lokalnym poprzez „kontrolę operacyjną” i/lub „kontrolę finansową” i/lub poprzez „podział uprawnień”. Podejmowane decyzje muszą zostać zapisane jako część raportu z inwentaryzacji. Następujące definicje graniczne są opisane bardziej szczegółowo w Protokole GHG.

 

Samorząd lokalny posiada kontrolę operacyjną nad jednostką, jeśli rada lub jedna z filii jest upowaŜniona do wprowadzania i wdraŜania polityki operacyjnej lub posiada licencję roboczą dla tych funkcji. Samorządy lokalne zdające raporty zgodnie z kontrolą operacyjną będą odpowiedzialne za raportowanie emisji ze 100 procent aktywności, nad którą mają kontrolę operacyjną.

 

Samorząd posiada kontrolę finansową, jeśli moŜe kierować polityką finansową jednostki czerpiąc korzyści ekonomiczne z jej działań. Samorządy lokalne zdające raporty zgodnie z kontrolą finansową będą odpowiedzialne za raportowanie emisji ze 100 procent aktywności, nad którą mają kontrolę finansową.

 

MoŜna takŜe rozwaŜyć podejście do raportów z emisji z podziałem uprawnień w przypadku projektów joint venture, posiadanych w części lub całości zgodnie z udziałami.

 

Jeśli samorząd lokalny posiada zarówno kontrolę operacyjną jak i podział uprawnień, naleŜy składać raporty ze 100 procent emisji, ale takŜe zarejestrować procent udziałów posiadanych w jednostce.

 

1.6.3 Zapisywanie uwag do kaŜdego wpisu danych

 

Jest istotne, aby inna osoba mogła dokładnie odtworzyć drogę samorządu podczas zbierania i wprowadzania danych podczas opracowywania wykazu. Wiarygodność i przejrzystość danych wynikają z przejrzystego procesu zbierania danych. Rejestrowanie uwag do kaŜdego wpisu będzie pomocne, jeśli wyniki będą poddawane audytowi lub będą pomocne dla osoby, która będzie wypełniać wykaz ponownie w przyszłości w celu pomiaru wyników działań zmierzających do redukcji emisji.

 

Arkusz dla kaŜdego sektora zawiera pole „Ogólne uwagi dotyczące sektora” słuŜący do wprowadzania uwag dla całego sektora. Na przykład moŜna zapisywać takie uwagi jak „dane z faktur dla tych wpisów dostarczył Jan Kowalski” lub „Liczby wprowadzone w polu ID sektora budynków to numer dostawcy energii w systemie księgowym”.

 

Arkusze do wprowadzania danych zawierają kolumnę do wprowadzenia ID, np. unikalnego numeru licznika dla tego rachunku za energię lub numer konta dostawcy energii. Unikalny numer licznika lub numer posesji to dane preferowane do zapisania, poniewaŜ nie zmieniają się one w przypadku zmiany dostawcy prądu. W polu Opis moŜna zawrzeć takie dane jak adres.

 

WSKAZÓWKI:

NaleŜy jak najlepiej wykorzystać pola lub kolumny dodawane do arkuszy narzędzia inwentaryzacji. JednakŜe niezaleŜnie od podjętych decyzji, naleŜy pamiętać, aby wpisywać je w polu „Uwagi dotyczące poszczególnych wpisów” lub „Uwagi ogólne” oraz, Ŝe działania w tym zakresie są spójne.

 

MoŜna takŜe wprowadzać uwagi dotyczące poszczególnych wpisów danych – miejsce przeznaczone do tego celu znajduje się na końcu kaŜdego wpisu. Na przykład – wpis zawierający zgrupowane dane moŜe zawierać uwagę „Pięć szop – ogrody” lub „Sześć cięŜarówek – dział parków”.

 

Uwagi dotyczące poszczególnych wpisów mogą takŜe zawierać adres, jeśli nie moŜna go jednoznacznie określić na podstawie nazwy budynku. MoŜna takŜe zapisać takie wyjaśnienia jak „dane za czerwiec i sierpień to dane szacunkowe; brak faktur”.

 

1.6.4 Zapisywanie danych wskaźnikowych

 

Wskaźniki dostarczają łatwych środków pozwalających na porównanie zuŜytej energii lub uwolnionych emisji z budynku lub placówki z innym budynkiem lub placówką o podobnej funkcji. Jeśli informacje wskaźnikowe, takie jak godziny pracy, powierzchnia, liczba mieszkańców lub liczba uŜytkowników są włączone do kalkulatora inwentaryzacji, umoŜliwia to porównanie podobnych placówek w tym samym samorządzie lokalnym lub nawet pomiędzy podobnymi placówkami w róŜnych samorządach lokalnych. Bardziej złoŜone czynniki takie jak stopniodni ogrzewania (lub chłodzenia) muszą być stosowane do porównań pomiędzy pomieszczeniami znajdującymi się w róŜnych lokalizacjach.

Czynniki wskaźnikowe mogą być potęŜnym narzędziem pozwalającym na ustalenie priorytetów w działaniu. Przegląd wskaźników pozwala personelowi zadawać pytania takie jak: „Dlaczego ilość energii na metr kwadratowy tego biurowca róŜni się tak znacząco od innego biura?” Lub „Dlaczego ilość energii na uŜytkownika tego basenu róŜni się od innego basenu?” MoŜe to prowadzić do poproszenia kierownika ds. energii o poradę w tej sprawie, a takŜe o stosowanie stopniodni w celu uzasadnienia porównania danych dotyczących energii ogrzewania lub chłodzenia.

 

1.6.5 Sprawdzanie jakości danych

 

Po zakończeniu inwentaryzacji i analizy zespół projektu LAKS uŜyje listy kontrolnej do potwierdzenia, Ŝe standard wykorzystanych danych jest akceptowalny (jedynie miasta partnerskie wybrane do tego projektu). Podstawowa kontrola jest istotna w celu identyfikacji potencjalnych błędów podczas wprowadzania danych. Projekt LAKS nie zapewnia formalnej weryfikacji ani usług audytowych jak zdefiniowano w przepisach z Kioto lub w przepisach Europejskiego Systemu Handlu Emisjami. JednakŜe nasze kontrole powinny dostarczyć kaŜdemu samorządowi lokalnemu pewności, Ŝe wprowadzone dane i uzyskane wyniki są wiarygodne.

Zespół projektu LAKS nie zaleca na tym etapie, aby miasta poświęcały cenne zasoby poprzez zatrudnienie niezaleŜnego weryfikatora w celu pełnego zaudytowania inwentaryzacji. NajwaŜniejsze w tym projekcie jest raczej stosowanie wykazu jako narzędzia wspomagającego opracowywanie wiarygodnych planów działań oraz rozpoczęcie wdraŜania działań zmierzających do redukcji emisji (co moŜna takŜe zrobić bez przeprowadzania inwentaryzacji!).

 

UwaŜa się, Ŝe zmiany w danych dotyczących roku bazowego mogą pojawiać się z czasem z róŜnych powodów, oraz Ŝe czasem wymagana jest korekta danych wyjściowych. Zachęca się samorządy lokalne do aktualizacji danych wyjściowych w kaŜdym przypadku kiedy jest to właściwe i uzasadnione. JednakŜe naleŜy mieć świadomość, Ŝe dane wyjściowe mogą wymagać wyjaśnienia w późniejszych raportach.

 

Zaleca się, aby personel odpowiedzialny za przygotowanie wykazu przygotował takŜe raport dotyczący wyników inwentaryzacji oraz analizy w celu zaprezentowania kierownictwu i/lub radnym. MoŜna to wykonać w połączeniu z raportem dotyczącym proponowanych celów redukcji i/lub szkicami planów działań.

 

1.6.6 Zakresy emisji

 

Narzędzie inwentaryzacji emisji nie wyświetla jeszcze emisji w rozbiciu na „Zakresy” jak zdefiniowano w Międzynarodowym protokole analizy emisji dla samorządów lokalnych.

 

Emisje z Zakresu 1 to emisje pochodzące z bezpośredniego spalania paliw przez miasto (lub społeczność). Emisje z Zakresu 2 to emisje pośrednie pochodzące z innych źródeł – i wynikające z uŜytkowania zakupionej elektryczności lub zakupionych sieciowych usług ogrzewania lub chłodzenia (ogrzewanie dzielnicy, itd.). Emisje z Zakresu 3 to emisje wytwarzane przez inne osoby podczas dostarczania usług dla miasta lub społeczności.

 

W przypadku projektu LAKS wszystkie miasta muszą obliczyć emisje z Zakresu 1 i 2 oraz wybrane emisje z Zakresu 3 – zwłaszcza, jeśli wynikają one z usług świadczonych przez wykonawców w imieniu rady.

 

Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, patrz punkty 2.1 i 3.1 oraz Protokół międzynarodowy.

 

1.6.7 Lokalna produkcja energii

 

Arkusz lokalnej produkcji energii został dodany do narzędzia inwentaryzacji, aby wspomagać rejestrowanie lokalnego wytwarzania energii (i do celów raportowania dla Biura Porozumienia między Burmistrzami). Aby uniknąć podwójnego wprowadzania danych i podwójnego zliczania emisji, stosowany jest jeden arkusz do zapisywania wszystkich działań związanych z lokalną produkcją energii. Zakłady energetyczne będące własnością miasta powinny być zawarte w tym arkuszu, podobnie jak zakłady prywatne. Niniejszy arkusz umoŜliwi takŜe dostarczenie odpowiednich raportów do Biura Porozumienia między Burmistrzami dotyczących produkcji energii odnawialnej i nieodnawialnej.

 

Dla kaŜdego zakładu energetycznego naleŜy zapisać procent własności miasta, kontroli lub udziałów, aby odpowiedni procent tych emisji przypisano do arkusza podsumowującego emisje z aktywności samorządowych. Więcej informacji o granicach własności znaleźć moŜna w punkcie 1.6.2.

 

Emisje, które nie są wykazane w arkuszu podsumowującym aktywności samorządowe są zapisywane w arkuszu podsumowującym społeczność, a więcej informacji na ten temat znaleźć moŜna w punkcie 3.4.7 tego podręcznika.

 

1.6.8 Altre fonti di emissioni

 

W segmencie społeczności znajdują się kalkulatory dla nie-energetycznych emisji rolniczych oraz, w arkuszu sektora przemysłu społecznego, dla emisji z innych źródeł GHG (SF6, CFC, HCFC, itd.).

 

Nie ma odrębnego kalkulatora dla innych GHG w wykazie aktywności samorządowych. Jeśli samorząd lokalny ma istotne emisje z tych źródeł (np. z gospodarstw będących własnością miasta) i mają one zostać włączone do wykazu aktywności samorządowych – naleŜy skontaktować się z zespołem projektu LAKS lub ICLEI Europe.